De Charon: Al 30 jaar schoonheid en Hollandse nuchterheid

Soms is een verhaal zo uniek dat het niet verteld kan worden vanuit één perspectief. Het verhaal van de Charon is daar een goed voorbeeld van. Een bijzondere verschijning is het zeker. Hij (of is het toch een zij) roept herinneringen op aan tijden waarin een auto ‘anders in elkaar zat’.

Een auto was ontworpen om plaats te bieden aan de motor: het hart en de ziel van de auto. En ja, er mocht ook een chauffeur mee. Een enorm radiateurrooster: het ‘beest’ moet gekoeld worden. Gevolgd door een motorkap waar maar geen einde aan lijkt te komen. Helemaal achterin, lijkt het, is er nog wat plek voor de inzittenden.

Dit was de typische vormgeving van de raceauto’s van het begin van vorige eeuw. Denk aan de groten: Bugatti, Ferrari, Maserati. Maar in feite was toen, meer nog dan nu, de racerij de proeftuin voor alle merken: ook voor Citroën.

Vandaar dat ook in de ‘normale’ auto’s van toen deze kenmerken waren terug te vinden. Nu moest echter wèl de eigenaar/chauffeur verwend worden. De auto moest status en stijl uitstralen, en natuurlijk de inzittenden veilig, warm en droog houden. Dit wordt opgelost met een mooie cabriokap!

Bij nader inzien heeft de Charon vooral veel van dat laatste: het is een auto voor een fijne, stijlvolle, romantische picknick in de natuur, met de zekerheid om comfortabel en snel weer thuis te komen mocht het weer onverhoopt omslaan.

Natuurlijk heeft het ‘beest’ plaatsgemaakt voor onze bekende 2-cylinder boxer, met niet eens zoveel minder vermogen dan de bakbeesten van toen. Wat betekent dat de lange motorkap vooral veel plaats geeft aan comfortabele beenruimte. Ook aan de bagage is gedacht: prima onder de achterklep.

De Ontwerpers:
Was dit alles op voorhand bedacht door de vrienden (geen familie) Onno van Wijk en Charley van Wijk toen ze begin jaren tachtig het idee oppakten om een zelf ontworpen auto te gaan bouwen? Wie weet! Het idee ontstond bij een biertje. Een carrosserie als van een sportwagen uit de jaren ’30 op het onderstel van de eend, ook ontworpen in de jaren ’30, dat moest ’t worden.

Zij experimenteren voor het maken van het model met alle materialen die je bedenken kunt. Staal,
hout, PU schuim, gips en natuurlijk plamuur, heel veel plamuur. Na twee jaar zijn ze tevreden en gaat het model van de wagen naar de spuiter. Het resultaat is een diep blauw glimmend gevaarte, klaar om de mal van te maken.

Een botenbouwer maakt de mal en de eerste carrosserie wordt gemaakt. Als de polyester delen in de carrosserie geplakt worden blijkt het geheel ijzersterk en als de carrosserie op het chassis geschroefd wordt kunnen ze over het geheel lopen. Het is dus een stevig model geworden. Na wat verlengen en verbouwen krijgen alle 2CV onderdelen hun plek en dan is het eindelijk zover: de eerste proefrit!

Zijn eerste officiële daad vindt plaats in mei 1985 als Coby en Onno gaan trouwen en Charley achter het stuur zit. Coby heeft ondertussen nagedacht over de naam van de auto: dat moet natuurlijk ‘Charon’ worden naar de ontwerpers en bouwers, Charley en Onno.

Na enkele jaren trekt Charlie van Wijk zich terug uit het autoproject en gaat Onno alleen verder. De auto’s worden op bestelling gebouwd. Tot 2015 zijn ongeveer 25 Charons door Onno gebouwd. Een aantal Charon eigenaars heeft nog regelmatig contact met Onno en met elkaar en maken soms ook gezamenlijke ritten. Onno bouwt Charons niet als kostwinning maar puur voor het plezier. Het bezitten van een Charon is dan ook wel iets speciaals.

Op dit moment is Onno werkzaam op het Maxima college in Ridderkerk waar hij met zijn leerlingen een Charon heeft gebouwd. Innovatie vindt er ook nog steeds plaats. Er is kort geleden ook een vernieuwde motorkap gemaakt.
De eerste Charon, gebouwd op het Maxima College met de nieuwe motorkap, heeft inmiddels een nieuwe eigenaar. Ook de volgende auto is op school gebouwd.
Op de site www.charoncar.nl is meer info te vinden. Er is ook een filmpje te zien van Rijnmond TV over het schoolproject. Onno is te bereiken via e-mail op wijk1789@planet.nl

 

De Bouwer:
Dat vond ook Walter Helder uit Heeze: Hij heeft Charon nummer 16 gebouwd. Zijn interesse in het fenomeen ‘kitcar’ begon toen hij ooit in de krant een verhaaltje las over de Burton kitcar. Dit bracht leuke herinneringen terug aan zijn eend uit zijn studietijd: 1968-1973. In maart 2004 tijdens het speuren op internet las hij over een komende open dag bij Burton kitcars in Zutphen en besloot die te bezoeken, samen met zijn zoon Roel.

Mooi model die Burton. Alleen het instappen was een hele toer. Ook was er toen nog geen dakje op de Burton beschikbaar. Dat waren toen toch wel praktische nadelen. Desondanks was hij erg enthousiast geraakt en werd er in de weken daarna een plan gemaakt om met de bouw van een kitcar te beginnen.

In april 2004 vond hij op marktplaats een eend uit 1986 met een geknakt chassis voor een redelijk bedrag. Het geheel gestript en het chassis opnieuw opgebouwd. Ook de bak en motor geheel in orde gemaakt.

Hij nam de tijd voor het opknappen en had geen haast met de keuze voor het carrosseriemodel. Bij zijn speurtocht op internet ontdekte hij dat er ook nog andere kitcar modellen waren en hij vond de website van Onno van Wijk met de Charon.

Walter vertelt: Het praktische model met het mooie dak en de deurtjes sprak me meteen erg aan. Met Onno een afspraak gemaakt voor een proefrit. Geweldig was dat na zoveel jaar, opnieuw in een eendachtige. Het eendgevoel was meteen weer terug.

Eind 2005 heb ik met Onno afspraken gemaakt en de carrosserie, het dakje en diverse onderdelen besteld. Die waren in het voorjaar van 2006 klaar en toen heb ik de bouw verder voortgezet. Onno heeft tijdens de bouw tips en adviezen gegeven over vaak eenvoudige maar slimme technische oplossingen. Bij afronding heb ik ook veel hulp gehad van Leon Wiltink, een ervaren kitcar bouwer.

In augustus 2007 is de auto door de RDW gekeurd en kon ik mijn eerste ritten gaan maken. Eindelijk na bijna twee en een half jaar sleutelen! Tot nu toe heb ik elk jaar tochten gemaakt. Soms van enkele uren maar ook van enkele dagen in Nederland, België, Frankrijk en Duitsland. Daarbij heb ik vaak leuke belevenissen meegemaakt.

Bijvoorbeeld in juli 2008 een tocht met een vriend, John, door de Eiffel, Luxemburg, Noord Frankrijk en de Ardennen (ongeveer 1.000 km). We moesten in Noord Frankrijk een keer tanken en reden een dorpje in. Bij een echt ouderwetse Citroëngarage met benzinepompen voor de deur stopten we. Naar binnen gelopen om iemand te halen om te tanken. De vrouw van de baas hielp ons. Ze kwam naar buiten en zag de Charon en vroeg: ‘wat is dat’.

Wij legden uit: ‘een zelfbouw auto op basis van een 2CV’. ‘Dat is niet waar’, reageerde ze, ‘dat moet ik mijn man laten zien’. Ze liep naar binnen en kwam naar buiten met de ‘patron’ (de baas) en alle monteurs. Iedereen keek zijn ogen uit. Onder de motorkap en onder de auto. We hebben er wel een half uur gestaan.

Ook heb ik al eens voor de show gereden. Naar het eindexamengala van mijn jongste dochter Nienke in juni 2008. Dat leverde veel leuke reacties van kijkers voordat de passagiers uitstapten. Opmerking als: ‘da’s mooi’ wijzend op de auto. Ik reageerde ‘zelf gemaakt’ wijzend op zowel de auto als de jonge dame naast de chauffeur.

Walter vat samen: ‘het is een leuke hobby. Niet alleen sleutelen maar ook mooie korte en langere ritten met vaak andere kitcar enthousiastelingen’.

Uw redactie kan een glimlach niet onderdrukken. Zoveel schoonheid gecombineerd met Hollandse nuchterheid. Wij zien de Charon altijd graag langskomen. En de verwijzing naar de Griekse mythologie? Ach, wie gelooft vandaag de dag nog die oude Grieken!

 

 Waterbestendig?

Helaas kan een ongeluk in een klein hoekje zitten. Charon met bouwnummer 9 was per ongeluk in de haven van Goedereede beland. Het goede nieuws is dat de Charon na enig herstelwerk weer op onze wegen te zien is.